Плашч родам з Кітая.Падчас дынастыі Чжоу людзі выкарыстоўвалі траву «фікус пуміла» для вырабу плашчоў для абароны ад дажджу, снегу, ветру і сонца.Такі плашч прынята называць «плашч з койра».Састарэлае дажджавое рыштунак цалкам знікла ў сучаснай сельскай мясцовасці і стала пастаяннай памяццю з развіццём часу.Памяць незгладжальная, якая з'явіцца ў пэўным выпадку, каб закрануць вашыя эмоцыі, і вы ўспомніце гэта міжволі і выразна.Памяць з гадамі даражэе.
У сельскай мясцовасці 1960-1970-х гадоў плашч з какосавага валакна быў незаменным інструментам для выхаду і выканання сельскагаспадарчых работ для кожнай сям'і.У дажджлівыя дні людзям трэба было даглядаць за вадой на рысавых палях, прачышчаць вадаправоды вакол дома і затыкаць працёкі на даху... Якім бы моцным ні быў дождж, людзі заўсёды апраналі капялюшы ад дажджу, апрануў плашч з какосавага валакна і адправіўся ў навальніцу.У той час у цэнтры ўвагі людзей быў паток вады, а плашч з какосавага валакна моўчкі дапамагаў людзям закрываць дождж з неба.Дождж станавіўся мацнейшым або слабейшым, як вострыя стрэлы, і плашч з какосавага валакна быў нібы шчыт, які перашкаджаў дажджавым стрэлам страляць зноў і зноў.Прайшло некалькі гадзін, плашч са спіны прамокла ад дажджу, а чалавек у капелюшы і плашчы стаяў статуяй у полі пад ветрам і дажджом.
Пасля дажджу станавілася сонечна, людзі вешалі заліты дажджом плашч з какоса на сонечны бок сцяны, каб сонца асвятляла яго некалькі разоў, пакуль плашч не высах, а трава або пальмавае валакно не распушыліся.Калі наступіла наступная навальніца, людзі маглі апрануць сухі і цёплы плашч з какосавага валакна, каб пайсці пад вецер і дождж.
«Капялюшы індыга і плашчы з зялёнага какосавага валакна», у напружаны сельскагаспадарчы сезон вясны паўсюль на палях можна было ўбачыць людзей у капелюшах і плашчах ад дажджу.Плашч з койра абараняў сялян ад ветру і дажджу.Год за годам хлебаробы збіралі плённыя ўраджаі.
Цяпер плашч з койра сустракаецца рэдка і на змену яму прыходзіць больш лёгкі і практычны плашч.Магчыма, яго яшчэ можна сустрэць на хутарах у аддаленых горных раёнах або ў музеях гарадоў, абудзіўшы глыбокую памяць і дазволіўшы нанава перажыць ашчаднасць і прастату папярэдніх пакаленняў.
Час публікацыі: 18 лютага 2023 г